Orta Doğu Teknik Üniversitesi Endüstri Mühendisliği Bölümü mezunlarının bir e-ortamıdır.

Ana Sayfa | Etkinlikler | Birikimler | Ülke Gündemi | Biz Bize | Dağar | Siteler | Sanat | Başka Şeyler  

Arşiv

metu-ie-alumni

Kimlik

Yazışma

“Systems Design” Son Sınıfın Tek Dersi Olsun

Ozan Ay

EM Gündemi

EM Eğitimi

Yurtsama

Kişisel Sayfalar

EMdat

Bir kaç ay önce bir İngiliz televizyon kanalında şöyle bir program izledim:

7-8 yaş grubu çocuklar sınıf içersinde 5 bölüme ayrılmışlar. Birinci grup okul kantininden değişik renklerde şekerleme, kağıt ve boya kalemleri alıp sınıfa getiriyor. Bu grubun şapkalarında "Satınalma" yazıyor. Gömleklerinde "Üretim" yazan ikinci grup kağıtlardan külah yapıp şekerlemeleri içine dolduruyor. "Pazarlama" grubu renkli kalemlerle külahlar üzerine resimler yapıyor. Ders aralarında okulda dolaşıp öğrenci ve öğretmenlere bu ürünleri satan grubun adı "Satış". Akşam üzeri son derste "Finans" grubu satışlardan elde edilen geliri, malzemelere ödenen parayı hesaplayıp karı belirliyor. Son olarak, her gruptan bir temsilcinin oluşturduğu "Yönetim" grubu bir sonraki günün planlarını yapıyor. Uzatmak istemiyorum ama günler geçtikçe, gereksinimlere bağlı olarak "Ürün Geliştirme", "Planlama", vb. gibi yeni işlevler oluşturuluyor.

Böylece çocuklar daha o yaşlarında bir işletmedeki temel işlevleri ve birbirleriyle olan ilişkilerini öğrenmiş oluyorlar. Şimdi soracağım soruyu sanırım hepiniz tahmin ettiniz! Bunu (tabi ki bir çocuk gibi değil, bir endüstri mühendisine yakışır şekilde) ilk iş yerinde işe başladığında kaç kişi biliyordu? Kendi adıma konuşursam, ben bu entegrasyonu tam anlamıyla, ERP danışmanı olarak çalışmaya başlayıp "zengin olmaya mecbur kaldıktan" sonra öğrendim.

Demek istediğim şu ki, Sistem Yaklaşımı, Matematiksel Modelleme, Optimizasyon gibi araçların kullanımını Üretim Planlama ve Kontrol gibi dar bir alanda öğreniyoruz. Genel koşullara bağlı olarak hayata geçirilmeleri de zor ya da anlamsız oluyor. 70'li yılların sonunda ilk stajımı yaparken, bilgisayarla çözümünü de yaptığım ilk LP modelinin objektif fonksiyonu stokta tutulan malzemenin (sac levha) maliyetini en aza indirmekti. Sonuçları malzeme şefiyle değerlendirmeye çalışırken, o günün ekonomik koşullarına koşut olarak şunu öğrendim: Şirketin temel stok kontrol politikası "Ne bulursan al ve stokla" idi!

Kişisel deneyimlerime dayalı olarak, "Systems Design" dersi meslek yaşamımda en yararlandığım ders oldu. Hedeflerime bağlı olarak, geneli görüp eksiklerimi sırayla tamamlamama katkıda bulundu. Sanıyorum anlamını bilmeden kendi yaşamıma TOC felsefesini uyguladım. Bölümümüzde yetkilerimin yeteceği bir görevde olsam, son sınıfta yalnızca bu dersi okuturdum.

Sevgiyle.

-----------
Ozan Ay '82
SAP Consultant

Ana Sayfa | Etkinlikler | Birikimler | Ülke Gündemi | Biz Bize | Dağar | Siteler | Sanat | Başka Şeyler