Ana Sayfa | Etkinlikler | Birikimler | Ülke Gündemi | Biz Bize | Dağar | Siteler | Sanat | Başka Şeyler |
Firma Düzeyinde Yenilikçilik (Yenilik) Ve
Bilgi Yönetimi Müfit Akyos |
"Knowledge vs Information"
Tartışması
Firma Düzeyinde Yenilikçilik ve Bilgi Yönetimi |
|
2. Bir Üretim Girdisi Olarak ‘bilgi’ Klasik iktisatta üretim girdileri olarak tanımlanan işgücü, makina, malzeme ve kapitalin yanısıra günümüzde “bilgi” de giderek artan oranda bu girdilerin içinde yer almaktadır. Bu nedenle firmalar da giderek artan bir biçimde rekabet avantajının esasını bilgi tabanının oluşturduğunun bilincine varmaktadırlar (Svieby, 1997). Bilgi tabanının sağladığı üstünlüğün sürdürülebilmesi ise yenilikçilikle sağlanabilmektedir. “Yenilikçilik, bilginin yeni bilgi üretmek için uygulanmasıdır” (Drucker, 1993, p. 173). Günümüzde başarılı firma yöneticileri fiziksel ve kapital varlıkların arttırılması ve yönetilmesinden daha çok insan kaynaklarının entellektüel yanını ve yeteneklerini geliştirmeye çaba göstermektedirler. Verimlilik, kalite ve bunlara bağlı olarak rekabet üstünlüğünün sürdürülebilmesinin doğrudan kurumların öğrenme ve yenilikçilik yeteneklerine bağlı olduğu konusunda giderek artan bir farkındalık söz konusudur. (Yasuda, 1991; Solow, 1997; Thırov, 1996; Stewatr, 1997; Sveiby, 1997) Firmalar arası rekabetin odak noktasının yeni veya yenilikçi ürünlerin istenen zamanda, istenen kalitede, istenen miktarda ve uygun fiyatla pazara çıkartılabilmesine kaydığı günümüzün üretim dünyasında bu üstünlüğün sağlanması bir dizi yönetim becerisini gerektirmektedir. Küreselleşmenin de etkisi ile giderek artan rekabetin bir sonucu olarak üretim ve hizmet kesimlerinde öne çıkan kavramlar “yalın yapılanma”, “yalın üretim”, “çapraz işlevli takımlar”, “iş süreçlerinin yeniden yapılandırılması”, “süreç yönetimi”, ana yetkinlikler”, “çevik yapılar” v.b olmaktadır. Kurumsal yapıları ve kültürleri kökünden etkileyen bu kavramların uygulandığı kurumlarda yöneticilerin gündemini teknolojik değişimler, etkileşimli öğrenme, bilgi geliştirme-bütünleştirme-uygulama veya daha genel bir başlıkla “bilgi yönetimi” oluşturmaktadır. Geçmişe göre daha “bilgi yoğun” yapılara dönüşen firmalarda daha çok “bilgi işçisi” yer alamkta ve firmaların asıl varlıklarını “entellektüel varlıkları” oluşturmaktadır. Yenilikçi yapılarıyla öne çıkan bu firmalarda, Schumpeter’in rekabet yaklaşımıyla söyleyecek olursak “statik bir denge durumu yerine sürekli bir “tahrip edici yaratıcılık” yaşanmaktadır (Mahoney&Pardian, 1992) Firmalara sonsuz bir öğrenme ve bilgi üretme süreci içinde sürekli gelişme ve sürekli yenilik yapma yetkinliği kazandıran da bu özellikleridir.
|
Ana Sayfa | Etkinlikler | Birikimler | Ülke Gündemi | Biz Bize | Dağar | Siteler | Sanat | Başka Şeyler |
sistEM Copyright 2000-2004 |